ความประทับใจในชีวิต

...ที่ครั้งหนึ่งยังคงได้จำ ว่าได้พบเธอ



คำเตือน! โปรดอ่านก่อนเริ่มต้นอ่าน

1. เนื่องจากเนื้อหามีความยาวมาก ใครที่มีนิสัย "ยาวไปไม่อ่าน" กรุณาข้ามไปอ่านพารากราฟสุดท้ายทันที!
2. หากมีจุดที่พิมพ์ผิด ต้องกราบขออภัย ผมติดนิสัยการ "ก้มหน้าพิมพ์" นานๆ จะเงยหน้าขึ้นมามองสักที
3. ถึงคุณครูผู้ทำการตรวจงาน อาจจะยาวไปสักหน่อย ต้องขออภัยด้วยครับ เพราะผมเชื่อว่าหลายๆ คนถ้าหากประสบเหตุการณ์ความประทับใจนี้แบบผมก็น่าจะสามารถบรรยายได้ยาวกว่า 5 หน้ากระดาษ A4
4. ผมยอมรับครับว่าผมบ้า เพ้อ ฝุ้งในโลกของ 2D หรือโลกของ Animetion ที่ทางประเทศญี่ปุ่นได้ผลิตออกมา หากจะว่าก็ว่าผมเถิด เพราะนี่คืออีกโลกหนึ่งที่ผมสามารถแสดงความรักให้กับสิ่งเหล่านี้ได้
5. สิ่งที่เขียนนี้ผมจะถือว่าเป็น "การสัมภาษณ์" ตัวผมเองครับ ไม่ใช่การเขียนรายงานหนึ่งเล่ม ผมจะทั้งพิมพ์คำถาม ทั้งตอบเอง หลังจากอ่านจบคุณอาจจะเป็นแฟนพันธุ์แท้ของผมได้เลย
6. (อัพเดท 17 ธ.ค. 56) ผมชอบสีม่วงครับ

ขอบคุณครับ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

หลังจากลองเขียนบล็อคมาสองวัน จะว่ายังไงดี มันทำให้ผมรู้สึก 14 อีกครั้ง (ไปนู่น) ซึ่ง ... เอ่อ มันก็คือการเขียนอะไรๆ ในชีวิตประจำวันดีๆ นี่เอง ถ้าสำหรับคนธรรมดาจะเห็นว่า "โอ๊ย ยากเว้ย" ไม่ก็ "เขียนไม่เป็น" อะไรทำนองนี้ ซึ่งผิดกับคนแบบผม ยากหน่อยนะ แต่ผมชอบการเขียน (พิมพ์) มากกว่า ผมมีประสบการณ์การเขียน การแปลข่าวจากเว็บบอร์ดภาษาญี่ปุ่น ในอดีตก็มักจะแปลข่าวลงเว็บไซด์ J-hero.com อยู่บ่อยๆ ปัจจุบันไม่ค่อยทำแล้วเพราะแฟนเพจใน Facebook สะดวกกว่ามาก แต่เพราะการใช้งานเว็บบอร์ดมาก่อน ทำให้ผมค่อนข้างคุ้นชินกับการใช้บล็อคเกอร์แห่งนี้ด้วย เครื่องไม้เครื่องมือแทบจะเหมือนกันจนเรียกได้ว่าคล้ายพี่คล้ายน้องคลานตามกันมาเลยทีเดียว

นอกเรื่องอีกละ ... วันนี้ผม MR.DANGEROUS จะมาเริ่มต้นทำงานที่คุณท่านอาจารย์ได้มอบหมายให้ นั่นคือการเขียนเรื่องราวความประทับใจในชีวิตสักเรื่องหนึ่ง อืม ... สำหรับผมมันยากนะ ตั้งแต่เกิดมายันอายุ 21 นี้ผมมีเรื่องราวน่าประทับใจหลายอย่าง แต่เพราะเยอะเกินไปไง ผมเลยขอยกมาแค่เรื่องเดียวตามที่อาจารย์กำหนด ลองอ่านดูครับว่าใครเคยประสบเหตุการณ์แบบนี้กับผมบ้าง (ノ￣ー￣)ノ


คุณเคยพบกับศิลปินหรือนักแสดงที่ตนเองปลาบปลื้มมากๆ แบบจะจะบ้างครับ  ?


หัวข้อนี้ครับที่ผมจะเขียนถึง "ความประทับใจ" ในชีวิตที่ได้รับมอบหมาย แน่นอนว่าหลายๆ คนจะต้องมีศิลปินในดวงใจ นักแสดงที่รัก นักร้องที่ชอบกันอย่างแน่นอน  สำหรับผม ใช่ ผมมีนักร้อง นักแสดง และศิลปินหลายคนที่อยู่ในดวงใจ ขอยกตัวอย่างเช่น ศิลปินเกาหลี Girls Generation, SHINEE, F(x) หรือศิลปินญี่ปุ่น X-Japan, Arashi, นักร้องเพลงประกอบอนิเมชั่นอีกหลายๆ คนเป็นต้น หากแต่วันนี้ผมอยากจะมาพูดถึงคนๆ หนึ่งที่ไม่ใช่ทั้งนักแสดง ไม่ใช่นักร้อง แต่เป็น "คอสเพลย์เยอร์" คนหนึ่งที่ผมปลื้มเธอมากๆ ทั้งหน้าตาที่สวยงาม รูปร่างสมส่วน (ถ้าพี่ไทยคงพูดว่าอรชรอ้อนแอ้น) เธอเป็นคนเกาหลีครับ และด้านล่างนี้คือประวัติโดยย่อของเธอ

Asa Miyuko / 강윤진 / Kang Yun Jin

ประวัติโดยย่อ

บ้านเกิด : South Korea (ประเทศเกาหลีใต้)

ชื่อจริง :  Kang Yun Jin (คังยุนจิน)

ชื่อในวงการคอสเพลย์ : Asa Miyuko

วันเกิด : April 16, 1992 (16 เมษายน 2535)

อายุ : 21 ปี (นับตามปฏิทินเกาหลี 22 แต่จริงๆ 21 ครับ)

Noel Vermillion (จากเรื่อง BlazBlue)

Kuroneko (Maid Ver.) (จากเรื่อง น้องสาวของผมไม่น่ารักขนาดนั้นหรอก)

AHRI (จากเกม League Of Legends)

Krista Lenz (Historia Reiss จากเรื่อง Shingeki No Kyojin)

Umi Sonoda (จากเรื่อง Love Live! School Idol Project)

ขอยกประวัติของเธอมาแต่เพียงเท่านี้ครับ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ขอเล่าเรื่องความประทับใจเรื่องแรกเกี่ยวกับเธอก่อนเลยละกันครับ

กับงานนี้ !!

Aza Miyuko @ Wacoal
Comic Party 58 in Bangkok

เมื่อเดือนกันยายน ผมทราบข่าวการมายังประเทศไทยของมิยูโกะจากหน้าแฟนเพจอย่างเป็นทางการของเธอ ผมจึงจัดตารางชีวิตตัวเองใหม่ให้มันลงตัวกับงานนี้ และงานนี้จัดขึ้นตรงกับวันเสาร์ในเดือนกันยายน 2556 พอดี ผมรู้ว่ามันเป็นวันว่าง จึงจัดเตรียมอะไรต่อมิอะไรไปให้เรียบร้อย น่าเสียดายว่าขาดแต่เพียงกล้องเท่านั้น 

พอถึงวันจริง ท้องฟ้ามืดครึ้ม จากที่นัดเพื่อนหนึ่งคนไว้เขากลับไม่มาซะอย่างนั้น ทั้งที่งานนี้ฟรีตลอดงานซะด้วย น่าเสียดายแทนครับ ฮ่าๆ ผมไปถึงก่อนเวลางานเริ่ม 1 ชม. จึงเดินสำรวจอะไรต่อมิอะไรที่เซ็นทรัลพระรามเก้าตั้งแต่ชั้นบน ลงไปซื้ออาหารง่ายๆ กินและไปเช็คหนังสือนิยายออกใหม่ให้เรียบร้อย จนกระทั่งได้เวลาผมจึงเดินไปยังสถานที่จัดงานอีกครั้ง พบว่ามีคนมามากกว่าเดิมอีก บางคนห้อยกล้องระดับเทพ บางคนคอสเพลย์ตัวละครตัวที่ตนเองชอบมา จนผมคิดว่ามาผิดงาน แต่กับผมงานแบบนี้ถือเป็นความคุ้นชินครับ เพราะไปมาบ่อยๆ ว่าแล้วก็มองหาเพื่อนอีกสองสามคนที่รู้จักกันทางเน็ตจนเจอและไปยืนอยู่กลางๆ เวทีด้วยกัน

(ภาพตอนออกจากบ้าน ฟ้ามืดน่ากลัวมาก แต่ในใจผมสดใสนะ ⌒▽⌒)

ระหว่างที่เจ้าของงานคือคุณคอนโด มากล่าวเปิดงาน ก็มีการแสดงโชว์สัก 4-5 เวทีได้ เป็นการร้องเพลงอนิเมชั่นจากหลายๆ เรื่อง และการแสดงโชว์ต่อสู้จากคอสเพลย์เยอร์เกาหลีที่ได้รับเชิญมา ทั้งสองคนนี้สู้กันสนุกมากครับ กระทั่งการแสดงทั้งหมดจบลง ก็ได้เวลาของตัวเอกหลักของงานกันเสียที มิยูโกะซังกับกลุ่มเพื่อนของเธอ ก็ขึ้นเวทีมาเต้นโคฟเวอร์เพลงจากอนิเมชั่นเรื่อง Love ! Live ! School Idol Project 

(จากซ้าย JJDoll , Asa Miyuko , Yannbyeol)

(แขกรับเชิญสุดฮอตอีกท่านหนึ่ง Reika จากประเทศญี่ปุ่น ปล.ผู้หญิงนะจ้ะ)

ถึงผมจะผ่านงานคอสเพลย์มาเยอะ แต่ไม่เคยรู้สึก ประทับใจ เช่นนี้มาก่อน ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะว่าเธอคือคอสเพลย์เยอร์จากประเทศเกาหลีใต้ที่มาไกลมากๆ และอีกอย่างหนึ่งก็คือผมเป็นแฟนคลับของเธอมาได้ประมาณ 2 ปีการได้พบกับตัวจริงเสียงจริงแบบนี้ มันช่างเป็นอะไรที่ปลาบปลื้มมากครับ หัวใจแทบจะทะลุออกจากอก และยังเต้นแรงมากๆ อีกด้วย 

เวลาบ่ายสองคุณคอนโด คนจัดงานก็ประกาศว่าจะมีกิจกรรมแจกลายเซ็นต์ของมิยูโกะและแขกรับเชิญคนอื่นๆ ช่วงเวลานั้นแหละครับเป็นช่วงเวลาที่ผมรอคอยมากที่สุด !! โดยการแจกลายเซ็นต์จะแจกตามลำดับ ให้ไปซื้อบัตรที่หน้าทางเข้าในราคา 100 บาทไทย มีบัตรให้สามใบ แม้จะใบเล็กแต่เปี่ยมด้วยคุณค่าครับ ผมรีบไปเข้าแถวซื้อด้วยความรวดเร็วแต่ร่างกายที่ใหญ่ตุ้มตุ้ยจนช้าหน่อย เมื่อได้บัตรสามใบมาก็เข้าแถวรอเซ็นอย่างใจจดใจจ่อ อูยยย เมื่อไหร่จะถึงคิวเรานะ .... (・_・)

เมื่อถึงคิวผม ผมก็รีบยื่นบัตรทั้งสามใบให้พวกเธอคนละใบ โดยที่แต่ละใบเป็นหน้าตาของใครก็ต้องยื่นให้คนนั้น โดยที่ JDoll เซ็นเสร็จเป็นคนแรก ผมรีบรับบัตรมาและพูดกับเธอว่า 감사합니다..(คัมซาฮัมนิดา) ซึ่งเป็นคำขอบคุณในภาษาเกาหลี เพราะผมรู้มาว่าพวกเธอมาจากประเทศเกาหลีใต้ จึงต้องพูดภาษาบ้านของพวกเธอเพื่อให้ประทับใจ และผมยังเพิ่มคำว่า "ขอบคุณครับ" เข้าไปอีกด้วย เป็นไปตามคาด พวกเธอตกใจและยิ้มให้ผมพร้อมกับจับมือกันด้วยครบทั้งสามคน จะปลื้มใจที่สุดก็ตอนที่จับมือกับมิยูโกะนั่นแหละครับ วันนั้นทั้งวันแทบไม่อยากจะล้างมือเลย ความอบอุ่นจากมือของพวกเธอยังคงอยู่ ตอนที่ผมกลับบ้านผมก็ได้แต่เก็บความทรงจำเมื่อครู่นี้ไว้ พร้อมกับคิดในใจว่าสักวันจะต้องพบเจอกับพวกเธออีก สรุปว่าวันนี้ ฟินครับ (≧▽≦)

(การแสดงสดบนเวที)

(ณ จุดแจกลายเซ็น)

(ลายเซ็นของพวกเธอทั้งสาม (≧▽≦))

ยังไม่จบเพียงเท่านี้นะครับ จากข้างบนผมบอกไว้ว่าสักวันผมจะต้องเจอกับพวกเธออีก และแน่นอนว่าเมื่อเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา มิยูโกะได้มาเยือนเมืองไทยอีกครั้ง !! ซึ่งก่อนที่เธอจะมากรุงเทพฯ นั้นเธอได้ไปร่วมงานที่จังหวัดอุบลราชธานีและเชียงใหม่เพื่อร่วมงานเทศดาลลอยกระทงที่เชียงใหม่ด้วย แต่ผมไม่ได้มีพลังทรัพย์ขนาดจะจับจองเครื่องบนไปหาเธอได้ จึงตัดสินใจไปร่วมงานที่จัดที่กรุงเทพฯ เซ็นทรัลเวิร์ลแทน แค่รู้ว่ามาใกล้กันขนาดนี้ก็ดีใจแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เลยละ 

(แผนผังสรุปงานที่มิยูโกะไปร่วมสนุกมา)

ทว่า ค่าเข้างานแฟนมีตติ้ง (Fan Meeting) ครั้งนี้อยู่ที่ 500 บาท บรรดาเพื่อนๆ ที่ผมชวนมาพอทราบว่าเสียเงินครึ่งพันต่างก็พากันแคนเซิลทุกคน ! ย้ำว่าทุกคนครับ สรุปว่างานนี้ผมต้องไปเดี่ยวคนเดียวซะแล้ว (แต่ก็ยังดีครับที่เจอน้องร่วมเว็บบอร์ดมาร่วมงานด้วย ไม่เก้อแล้ว) งานนี้นัดเจอกันตอนบ่ายสองโมงบนโรงหนังชั้น 8 ของเซ็นทรัลเวิร์ล ผิดคาดครับที่มีคนมากันน้อย แต่ทุกคนต่างก็มีกล้องเจ๋งๆ สะพายติดตัวมา ส่วนผมก็เอาเสื้อโค้ดมาสวมเพราะมันหนาวไปนิดนึง กลายเป็นคนน่าสงสัยไปในทันที

ผมไปจ่ายเงินค่าเข้างานพร้อมกับเลือกซื้อรูปถ่าย 2 ใบแยกอีกต่างหาก (บัตร 500 บาทได้ภาพถ่ายสำหรับเซ็นชื่อ 1 ใบ ส่วนใบอื่นๆ ขายแยกในราคาใบละ 100 บาท) เบ็ดเสร็จผมเสียไป 700 บาทครับ และเมื่อถึงเวลานัดรวม คอนโดซัง (เจ้าภาพเก่าจากงานที่แล้ว) ก็ปรากฏตัวออกมาและแนะนำให้ทุกคนได้พบกับมิยูโกะซัง

ส่วนชุดที่มิยูโกะซังใส่มาวันนี้ คือชุดของ Kuroneko เวอร์ชั่น Maid จากอนิเมชั่นเรื่อง Ore no Imōto ga Konna ni Kawaii Wake ga Nai หรือในชื่อไทย น้องสาวของผมไม่น่ารักขนาดนั้นหรอก

(หลังจากเธอปรากฏตัวช่างภาพก็รุมถ่ายกันมือเป็นระวิง)

จากนั้นทีมงานก็แจ้งว่า เขาจะเรียกให้ไปถ่ายรูปกับมิยูโกะครั้งละ 5 คน คิวของผมได้คิวที่ 15 ก็เป็นคนสุดท้ายของกลุ่ม 3 จึงขึ้นไปรอที่เล้าจ์ด้านบน เลือกนั่งได้ตามใจชอบ ผมไปนั่งอยู่มุมสุดของเล้าจ์และได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ที่อายุน้อยกว่าหนึ่งปี แต่มีความสามารถด้านภาษาอังกฤษ, ภาษาไทยและภาษาเกาหลีครับ (น่าจะถนัดภาษาญี่ปุ่นด้วย) เราคุยกันถูกคอจนปัจจุบันนี้ก็แอดเพื่อนไว้ติดต่อกันครับ ระหว่างที่รอมิยูโกะซัง ทุกคนที่ขึ้นมาเตรียมพร้อมต่างก็เช็คกล้อง ปิดแฟลช เปิดแฟลช ลองแฟลช ลองเลนส์แบบยาว ฯลฯ จนสุดที่จะว่าได้ แลกเปลี่ยนความรู้เรื่องการถ่ายภาพ การปรับแสงกัน ผมนั่งอยู่หลังสุดได้ยินทุกคำ จนรู้สึกสนุกไปด้วย

และแล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึง ทีมงานเรียกเบอร์ 11-15 ไปเข้าคิวถ่ายรูป ผมเดินไปกับกลุ่มผมและเริ่มต้นถ่ายรูปมิยูโกะซังอย่างมันส์มือครับ เธอโพสต์ท่าไหนถ่ายได้ท่านั้น กล้องดิจิตอลผมสู้กล้องแบบกดชัตเตอร์รัวๆ ของคนอื่นๆ ไม่ได้จึงได้ภาพน้อยกว่าพวกเขามาก และที่พิเศษอีกอย่างหนึ่งก็คือสามารถถ่ายรูปคู่กับมิยูโกะซังได้ด้วย !! 

คงไม่ต้องบอกนะครับว่าผมจะทำอะไรต่อไป ≧▽≦

(ภาพนี้ถ่ายโดนกล้องของผมเอง)

(ภาพนี้ถ่ายโดยกล้องของผมเอง)

หลังถ่ายรูปเสร็จ ก็ถึงเวลาเซ็นชื่อ พวกเรานั่งล้อมวงกันโดยมีมิยูโกะซังอยู่ตรงกลาง ก่อนจะเริ่มถาม เธอได้นำขนมเปี๊ยะเม็ดมะม่วงมา "ป้อน" ให้กับพวกเราทีละคนๆ ด้วยมือของเธอ พวกเรามองหน้ากันราวกับจะบอกว่า "นี่มันเป็นไปไม่ได้" แต่ก็เป็นไปแล้วครับ เธอป้อนขนมให้พวกเราทีละคนๆ รวมถึงผมด้วย ผมไม่สามารถบันทึกเหตุการณ์นี้ได้ทัน แต่ว่านั่นเป็นขนมเปี๊ยะที่อร่อยที่สุดตั้งแต่ผมเคยกินมาเลยทีเดียว

เราเริ่มต้นถามคำถามเธอว่า ตั้งแต่ที่มาเมืองไทย ได้กินอะไรมากที่สุด เธอตอบว่าข้าวผัดด้วยสำเนียงเกาหลีพูดไทยไม่ชัด พวกเราสนุกกันมากที่เธอตอบคำถามได้ถูกใจพวกเรา จากนั้นก็เริ่มต้นเซ็นชื่อลงบนภาพถ่ายที่ได้รับมา ผมมีสามใบเธอก็เซ็นให้สามใบเลย เสร็จแล้วผมก็ไม่ลืมกระทำอย่างเดิม พูดขอบคุณเป็นภาษาเกาหลีกับเธอ (ภาษาไทยด้วยนะ) เธอยิ้มและพูด "ขอบคุณค่ะ" แบบเกาหลีพูดไทยไม่ชัดตอบกลับและจับมือกัน คงไม่ต้องอธิบายแล้วว่าตอนนั้นหัวใจผมมันกระโดดขึ้นไปสู่ชั้นบรรยากาศไหนๆ บนจักรวาลแห่งนี้แล้วล่ะ

ความรู้สึกตอนนั้นก็คงประมาณนี้ >>> “ヽ(´▽｀)ノ” <<<<

(ภาพลายเซ็นแห่งประวัติศาสตร์ ... KROD ชื่อเล่นของผมเองครับ)

(ภาพถ่ายสองลายเซ็นที่เหลือ ผมเล่นเกม LoL ก็เลยเลือกสองใบนี้มา)

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

บทสรุปของทั้งหมด

ครับ สำหรับคนที่ขี้เกียจอ่าน แล้วข้ามมาอ่านบทสรุปส่งท้ายนี้ ก็เริ่มต้นอ่านได้เลยครับ

ทั้งสองงานที่ผมได้ไปพบกับคอสเพลย์เยอร์ในดวงใจคนหนึ่งมานี้นั้นเป็นความทรงจำเรื่องหนึ่งที่มีความสุขมากที่สุด ไม่เชิงว่าได้พูดคุยโต้ตอบกันเป็นชั่วโมงๆ แต่เพราะแค่การได้พบกับเธอตัวจริง เสียงจริง รูปลักษณ์จริงๆ มันทำให้ผมราวกับได้ย้อนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง เหมือนกับเด็กเล็กๆ ได้รับของเล่นหรือเจอสิ่งที่ถูกใจก็จะเล่นกับมันทุกวัน ถึงผมจะมีศิลปินหรือนักร้องมากมายในดวงใจที่อยากเจอ แต่มันก็เทียบได้กับการเจอมิยูโกะซังเพียงคนเดียว ไม่ว่าผมจะเจอใครที่ถูกใจผมก็จะรู้สึกเช่นเดียวกันนี้ เป็นความรู้สึกประทับใจที่มิอาจจะรู้ลืม ผมถึงต้องถามไปตั้งแต่ต้นๆ เรื่องไงล่ะครับว่า "คุณเคยพบกับศิลปินหรือนักแสดงที่ตนเองปลาบปลื้มมากๆ แบบจะจะบ้าง" นั่นแหละครับคือสิ่งที่ผมรู้สึก ทั้งตื้นตันใจ ซาบซึ้งใจและสุขใจที่ได้พบ เราอยู่ซีกโลกเดียวกันแต่ระยะทางที่เราจะได้พบกันนั้นมันช่างยาวเหลือเกิน ด้วยเหตุนี้ผมจึงอยากจะฝึกปรือภาษาให้ดีขึ้นและเดินทางรอบโลกเพื่อไปค้นหาพวกเขาเหล่านี้ที่ผมถูกใจ ให้พวกเขาได้รับรู้ว่าแฟนคลับที่บ้าระห่ำแบบผมนี้ มีอยู่จริงครับ

มีเหตุใดสงสัยติดต่อที่ Friendly_dimond_dmj_asawin@hotmail.com 

หรือ facebook.com/acidkrod ครับ

เครดิตและที่มาของภาพ

Photo By L (Facebook Fan page)

Photo By Black Rabbit

ภาพบางส่วนของผมเอง

Miyuko Official Facebook Fan Page